In een tijd waarin de aarde koud en donker was, was er geen vuur. Alleen de Hemelmensen hadden het, en zij bewaakten het streng tegen de dieren. Toen de herfstbladeren vielen, vroegen de dieren zich af: “Wie zal het vuur stelen?”

Bizon was sterk, Wolf was sluw, Beer was dapper en Wilde Kat was woest. Maar Konijn, de meester van kattenkwaad, nam de leiding. Hij besloot een plan te smeden om het vuur te bemachtigen.

Het Slimme Plan van Konijn

Konijn maakte een prachtige tooi, zorgvuldig bedekt met pijnboomhars. Met de tooi op zijn hoofd ging hij naar het dorp van de Hemelmensen. Bij de poorten werden ze wantrouwend:
“Pas op! Het is Konijn, de meester van kattenkwaad!”

Maar Konijn charmeerde hen met zijn woorden. Hij beweerde dat hij een nieuwe dans had om hen te leren, een dans die overvloed zou brengen: maïs voor hun velden en vis in hun netten. Hoewel ze eerst twijfelden, werden de Hemelmensen uiteindelijk overtuigd en lieten hem binnen.

De Dans Rond het Vuur

Konijn begon de dans. Rond en rond het vuur draaide hij, met de Hemelmensen achter zich aan. Zijn zang en bewegingen betoverden hen. Ronde na ronde danste Konijn, terwijl hij telkens dieper naar het vuur boog. Uiteindelijk… WOOSH! Zijn harsbedekte tooi vatte vlam.

Met de brandende tooi rende Konijn het dorp uit, de bossen in. “Konijn heeft het vuur gestolen!” riepen de Hemelmensen, terwijl ze hem achtervolgden. Ze maakten regen, donder, bliksem en sneeuw, maar Konijn bleef rennen.

De Reis van het Vuur

Al snel werd Konijn moe en gaf de tooi door aan Eekhoorn. Het vuur maakte haar staart krom, en sindsdien hebben eekhoorns gekrulde staarten. Daarna nam Kraai het vuur over. De rook zwartte zijn veren, en tot op de dag van vandaag zijn kraaien zwart.

Wasbeer droeg de tooi daarna en kreeg verbrande ringen rond haar staart en gezicht. Ook Kalkoen droeg het vuur, maar verloor de veren op zijn hoofd en nek. Elk dier speelde een rol, tot het vuur uiteindelijk bij Hert kwam.

Hert rende snel, maar werd moe. De bomen fluisterden naar haar:
“Geef ons het vuur, wij zullen het verbergen.”

Hert vertrouwde de bomen, die het vuur in hun hout verborgen. Sindsdien hebben herten korte staarten, en de Hemelmensen konden het vuur niet meer vinden.

Het Geheim van het Vuur

Konijn, de meester van kattenkwaad, kende echter het geheim: hoe je met stokken vuur kunt maken. Hij deelde deze kennis met de dieren, zodat zij vuur konden gebruiken om de koude winters te overleven en de donkere nachten te verlichten.

En zo kwam het vuur naar de aarde, verborgen in het hout van de bomen, dankzij de slimheid van Konijn en de hulp van de dieren.